Maanlandschap van de Mani

Agh. Nikolaos

29 Augustus

Tondeusestand drie!!

Vanochtend ons strandje bij het schip verlaten en naar Gythio gereden. Hier nemen we de weg naar Areopoli aan de westkust van de Mani buiten, een ruige, rotsachtige en afgelegen streek. Rond de 15de eeuw had een aantal byzantijnse families zich gevestigd in de Mani. Alleen zij hadden het recht om stenen torens te bouwen die elk dorp domineerden. Bloedvetes konden maanden, zelfs jaren duren met wapenstilstanden om voor de oogst te zorgen. We nemen de slingerende weg richting Kalamata. We zijn duidelijk in de belangrijkste streek van de olijfolie gekomen. Langs de weg kleine stalletjes met deze naar zeggen de beste olie van Griekenland. De straatjes zijn helaas te nauw om even te stoppen. Misschien zien we morgen nog wat. We verlaten de weg bij Agh. Nikolaos. Hier staan we nu bij het fotogenieke haventje. Het plaatsje en bewoners was jaren geleden de inspiratiebron van de schrijver van Zorba de Griek. Jaap haalt Grieks bier, Mythos en de omgeving wordt verkend. We gaan voor de verandering weer zwemmen en ik werk de blog bij. Dankzij de nieuwe antenne kan ik makkelijker inloggen. We lezen de berichtjes van het thuisfront.......echt leuk, als je hier aan de blauwe zee zit. 

Na het schrijven van dit laatste bericht zijn de mannen al aan een grieks plaatselijk wijntje gegaan. De sterke verhalen gaan in het rond en Ernst besluit een demonstratie van zijn tondeuse te geven. Nadat hij zichzelf een scheerbeurt heeft gegeven zegt hij tegen Jaap dat dit hem ook een stuk jonger zou maken. Ik weet niet of het door de griekse wijn komt maar ook Jaap ondergaat een kappersbeurt bij Ernst. Ik moet zeggen het staat hem goed. Nu nog even egaal bruin en onze Jaap is 10 jaar jonger.

De bergen in……

28 Augustus

Vandaag een flinke rit gemaakt door de bergen. Vanuit Paralio Astros de kustweg genomen naar Leonidio. Hier moesten we van de kust een stuk doorsteken door het binnenland. Er werd weer heel wat stuurmanskunst gevraagd van onze chauffeurs. Na een uurtje stijgen met flinke haarspeldbochten leek het of we in de grand canyon reden. Onderweg zagen we nog een klooster dat heel hoog tegen de rots was gebouwd. We stegen nog verder door de woeste indrukwekkende omgeving (1300m). Ineens reden we Kastos, een bergdorp binnen. Gaan we wel goed? Heb ik een bord gemist? Smalle straatjes en bochten met overhangende balkonnetjes. En ja hoor, zo rijden we pardoes het kleine dorpsplein op..! Even vragen of we richting Skala gaan. Gelukkig de weg gaat gewoon over het pleintje verder en vervolgen we onze weg via duizenden sinaasappelbomen. Omdat de bergrit intensief was en de temperatuur tropisch is besluiten we Monemvassia over te slaan en snel een plek aan het water op te zoeken. We vinden een plek bij een taverne aan het strand even voor de plaats Gythio.Weer een bijzondere plek, want hier ligt al jaren een gestrand schip op het strand. We eten een lekkere salade, keftedes(gehaktballetjes ) en gebakken mini visjes in de taverne. We zien de voorbereidingen van een huwelijk dat vanavond hier zal worden gevierd. Het is warm dus na de lunch snel naar het water voor een duik. S, avond s is het feest naast ons in volle gang. Dus even kijken hoe mooi alles is aangekleed voor de gelegenheid. Het is heel mooi uitgelicht, veel tule en kaarslicht en als opening van het feest wordt er een heel mooi vuurwerk afgestoken op het strand naast onze campers. Zo brengt iedere dag weer nieuwe verrassingen. We krijgen die avond nog een berichtje van Hans en Thea dat ze op de boot zijn ingescheept, grondig gecontroleerd op eventuele illegale albaneze reizigers.

En toen waren er nog maar drie………….

Afscheid van Hans en Thea

27 Augustus

Paralio Astros

Vanochtend hebben we afscheid genomen van Hans en Thea. Omdat zij zaterdagavond de boot naar Venetie op moeten, rijden ze vandaag terug naar Rizomylos. Van daar is het maar een klein uurtje naar Patras waar de haven is. Jammer, hoor we hebben het zo gezellig gehad met z’n allen. Zo rijden nog maar drie campers door langs de kust en drinken 27 km verder in Paralio Astros koffie. We pakken de kaart erbij en besluiten om te blijven en ook hier te overnachten. Heerlijk zo, n stil strandje. We zetten de campers waterpas, sluiten de douche aan op de kraan naast ons en Rob en Ernst gaan brood halen. De zee is weer heerlijk en we hebben een lekker briesje. De rest van de dag brengen we dus door met een goed boek en een koud drankje. Vanavond met de fiests naar het naastgelegen dorp voor een pitta chicken en een ijsje.Morgen is ons einddoel, Monemvassia.

Zingen in Epidaurus

Filmpje van de paparotti's

Vandaag hebben we afscheid genomen van het gezellige Poros en rijden we na even water en diesel tanken maar het heiligdom van Epidaurus dat het beroemdst is om zijn theater. Tevens was deze plek gewijd aan de god van de geneeskunde, Aesculapius. We zoeken een plekje in de schaduw op het enorme (lege) parkeerterrein en lopen naar de ingang. Het theater ( 4 de eeuw voor Christus) is zeer indrukwekkend. De akoestiek is hier geweldig en wordt natuurlijk getest door de mannen. Nadat Rob zijn versie van O solo mia heeft gezongen krijgt hij van alle bezoekers een warm applaus. Dit smaakt naar meer dus zingen de broers nog wat padvindersliedjes. Dit tot grote hilariteit van de toegestroomde toeristen. Na een bezoek aan het museum drinken we nog een kopje koffie en rijden we naar ons einddoel van deze dag, Nafplio. Deze stad aan de golf van Argolis bestaat uit meerdere vestingen en forten. In de 13 de eeuw doorstond de stad menige belegering in de strijd tussen Venetie en Turkije om de havens van de Pelopponesos. We zetten de campers neer aan de rand van een groot parkeerterrein aan het water. Rob heeft geen tijd om zijn zwembroek aan te trekken en springt met kleding en al direct van de kade in zee. We hebben uit de campers mooi zicht op de vesting in zee, de Bourtzi. Vanuit deze voormalige woning van de beul verdedigde men de enige bevaarbare geul in de baai. Deze werd afgesloten met een ketting van vesting naar stad. S, avonds fietsen we een stukje, halen een ijsje en wandelen we door de met marmer geplaveide stad.