Terug op Hollandse bodem

Na een rustige bootreis komen we zaterdagochtend aan in Venetie. Het blijft leuk om met zo,n schip door het grand canal te varen en zo,n uitzicht te hebben op deze bijzondere stad. Om 10.00 uur rijden we de grote weg op richting Milaan. Onderweg helaas twee keer in de file. Bij de grens Italie- Zwitserland zien we dreigende wolken en een half uur later barst het indedaad los. Omdat we zo hoog rijden zitten we midden in de enorme onweersbui. Nou, het stof op de campers (van bijna 5 weken) is er snel af op deze manier. Gelukkig hebben we twee fantastische chauffeurs die ons ondanks het lechte zicht veilig op de weg houden. Na de Gothardtunnel maken we even wat te eten en rijden het laatste deel naar Frankrijk. In Saverne slapen we heerlijk op de camperplek (Saverne) waar we onze reis ook begonnen. Het regent nog steeds en het is maar 16 graden. Voor het eerst op deze vakantie moeten de dekbedden op bed. Om 24.00 uur liggen we allemaal onder ons dekbedje en vallen met het geluid van de regendruppels al snel in slaap. Zondagochtend vertrekken we om 8.30 vanaf Saverne. Alles verloopt gladjes en na een tankstop in Luxemburg rijden we naar de grens van Nederland. Bij Hazeldonk stoppen we om afscheid te nemen van De van Gogh. We hebben samen het weer fantastisch gehad. In Griekenland hebben we uitgerekend dat dit waarschijnlijk de 18de of 19de gezamelijke zomervakantie is. Tja, dan gaat alles vanzelf en altijd relaxt. We hebben genoten van onze campers die weer op de meest mooie plaatsen een plek vonden. De Grieken zijn gastvrij, oprecht en vriendelijk.Ook niet onbelangrijk, het eten is heerlijk.De natuur is prachtig en voor camperaars een paradijs wat betreft vrij camperen. Griekenland is divers en qua uitgave voor ons zeer goedkoop. Griekenland heeft ons hart gestolen dus wat ons betreft............................volgend jaar weer!! JASSAS

LOES ERNST ROB CONCHITA

Aan boord van de Olympia palace

Vrijdag

Vannacht redelijk geslapen. Het eerste deel van de nacht was het nog warm in de camper, maar door het gedein van het schip en de  ventilator op de hoogste stand vallen we toch in slaap. Vroeg in de ochtend legt het nog aan in Corfu, maar daar slapen we door heen. Als we om 8 uur in Igoumenitsa de laatste reizigers ophalen worden we wakker en kijken naar het afmeren en vertrek. Terwijl ik dit stukje zit te schrijven zie ik het laatste deel van Corfu uit beeld verdwijnen en zullen we tot morgenochtend alleen maar blauwe zee zien. Rob en Ernst zijn een rondje lopen op het schip en Loes zit in helemaal in haar (zoveelste) boek. Vandaag dus het laatste relaxdagje want morgenochtend vroeg varen we de haven van Venetië binnen. Dan starten we de campers voor de laatste etappe naar huis.  

Nachtelijk vertrek vanuit haven Patras

Donderdag

Vandaag toch echt al onze laatste dag in Griekenland. We ruimen een beetje op, liggen zo lang mogelijk in zee en eten bij een van de twee tavernes die nog open zijn. Om ongeveer 18.00 uur rijden we het strand af van Rizomylos, het personeel van de tavernes zwaaien ons uit en wij roepen natuurlijk: see you next year!!  Even tanken en de boodschappen en op naar de haven van Patras. We moeten even zoeken van sinds dit voorjaar is er een nieuwe haven in gebruik voor de schepen naar Italië. Zo,n 5 km voorbij de oude haven komen we bij het nieuwe terrein aan en checken de dames in. Daarna door de controle sluis om te kijken of we geen Albanezen mee smokkelen. Wel gaat er een doos heerlijke perziken, een kan met 5 liter slobberwijn en ouzo mee naar huis. De Olympia palace komt net de haven binnen en jaloers kijken we naar de campers die van boord rollen. Die gaan pas beginnen. De inscheping verloopt zeer vlotjes en zo zien we om precies 1 minuut voor 12 de trossen los gaan. Met pijn in ons hart zien we de lichtjes van Patras aan de horizon verdwijnen. De mannen drinken nog een wijntje op ons “balkon”. We gaan naar bed voor ons eerste nacht op zee.

We blijven in Rizomylos

Dinsdag

Ik besluit mijn tweede jeugd goed te beginnen en maak s,ochtends om 6.15 mooie foto,s van de zonsopgang en ga zwemmen. Zo wil je elke dag wel beginnen. Vooral als je daarna nog een uurtje je bedje in kan. De patiënt geneest goed, alleen twee hechtpleisters versieren nog zijn beschadigde hoofd. We blijven tot donderdag gewoon in Rizomylos omdat verder rijden door zijn dikke, blauwe ogen nog niet zo verstandig is.

Conchita 50 jaar

Maandag 12 September

Rob en Loes zijn (stiekem) al vroeg op om de camper en mijn fiets te versieren. Vandaag is ondergetekende jarig en vier ik mijn 50 ste verjaardag. Ernst heeft redelijk geslapen en heeft door de bloeduitstortingen nu ook twee fraaie blauwe ogen. De diepe wond zit gelukkig dicht. Nou, Sarah moet er aan geloven want Rob heeft zich lekker uitgeleefd. Vlaggen, posters in Grieks en Nederlands enz enz. De Grieken in Rizomylos zullen wel op hun hoofd krabbelen bij het zien van onze plek aan zee. Er zijn cadeau,s, kaarten en sms-jes van het thuisfront en we stappen op de fiets om gebak te halen bij de plaatselijke bakker. Na de koffie met chocoladegebak gaan we snel te water want het is ook vandaag weer fantastisch weer. S,avonds trakteert de jarige oude bes op een etentje. Een verjaardag om niet snel te vergeten.

Arnoutje (Ernst) en het bruggetje

Bijkomen van de schrik onder het bruggetje

Ernst in de lappenmand

Zondag

Vandaag nog een dagje Rizomylos. Na de koffie gaan de mannen fietsen en ik mag mee (haha). Het is hier een doolhof aan weggetjes maar veel ervan lopen dood of gaan over in een zand/grintpad. Rob en Ernst laten me  een mooie plek aan het strand zien waar we ook nog kunnen gaan staan. Ook hier is het weer heel erg rustig. In de enigste taverne iets verderop drinken we wat. Via een andere route fietsen we weer naar Loes toe. Dan is het even schrikken want als we via een smal pad onder een brugje door rijden stoot rijdt Ernst met zijn hoofd tegen de brug. Een flinke jaap in zijn voorhoofd , beschadigde en gekneusde neus en heel veel sterretjes.  Daar sta je dan midden in de bush. Gelukkig hebben we een flesje water om de wonden te spoelen. We scheuren Rob zijn t-shirt in repen en verbinden de duizelige patiënt. Als hij een beetje bij gekomen is rijden we voorzichtig het laatste stukje naar de campers. Hier verbinden we de wond beter en kan Ernst met een aspirine relaxen in zijn luie stoel. Gelukkig staan we hier prima en kunnen we het hier best nog wat dagen uithouden. Zo zie je maar, een ongelukje zit in een klein ……..bruggetje. L  Hopelijk slaapt onze patiënt goed vanavond .

Rizomylos

Zaterdag

Er is nog niet veel veranderd in Rizomylos. Het blauwe bootje ligt nog steeds op zijn plek op het strand, de zee is helder en het uitzicht fantastisch. We  staan weer vlak naast de douche dus uit zee kan je je meteen lekker afspoelen. De supermarkt heeft nog steeds een enorm aanbod ( niet dus ) maar wel vers brood. De eettentjes hebben voor dit seizoen de overkappingen weg gelaten en vervangen door enorme parasols. Rob en Ernst gaan een stukje fietsen in de omgeving, drinken een Mythosbier en testen de stranden in de omtrek uit. De dames vermaken zich in zee en met hun boekenvoorraad. S, avonds eten we in een van de tavernes.  

Afscheid van Kefallonia

Vrijdag

 Vanochtend zijn we om 11 uur naar het haventerrein van Poros gereden. We vullen de watervoorraad bij en Rob haalt nog snel even een nieuwe voorraad rode slobberwijn. De dames halen twee tickets voor de ferry naar het vasteland. Kosten Poros – Killini 80 Euro. Het schip ligt al klaar voor inscheping. We kletsen wat met een Italiaan die hier met een grote groep bikers een tour over het eiland heeft gemaakt. Om ongeveer 12 uur mogen de eerste auto,s aan boord. Via een systeem waar wij geen logica in kunnen ontdekken (Grieks) staan we na een half uurtje toch aan boord. De tocht duurt ongeveer anderhalf uur. Vanaf het open bovendek zien we Kefallonia aan de horizon kleiner en kleiner worden. Het eiland is ons goed bevallen. Leuke dorpjes en een steeds wisselend landschap, prachtige stranden. Aardige mensen en volop mogelijkheden om vrij te staan. Het opvallendste was wel dat je hier nog heeeeel weinig campers ziet. Om 15.00 uur rijden we de kade op van Killini op de Pelopponessos. We rijden een stukje zuidelijker en vinden een plek bij het plaatsje Kosma. Omdat hier (ja, we zijn verwend) zo,n 15 campers staan besluiten we alleen wat te eten en een duik in zee te nemen. De rit naar Patras is zo,n 80 km (snelweg) We shoppen even bij de Lidl en rijden door naar een van onze favorieten plekken Rizomylos. Om 19.00 staan we weer op onze vertrouwde plek aan zee.

BBQ

Donderdag 

Vandaag nog een dagje Poros. Het havenplaatsje bevalt ons goed. Gisteren avond aan de haven gegeten maar vandaag staat een BBQ op de planning. Omdat we zo vaak uit eten gaan is de vriezer nog vol, dus naar de slager hoeven we niet. We testen  direct het nieuwe (handmade in Veen) windscherm van Ernst. Niet geheel onnodig want als we de BBQ aansteken trekt ook de wind aan. Wat vinden mannen het toch leuk om een fikkie te stoken! Onze eigen gemaakte Griekse salade  is erg lekker en de wijn uit het vat  smaakt nog steeds goed.

Poros

Kale knikkers

Woensdag

POROS

Vanmiddag een stukje terug gereden naar Poros. In de haven even de campers neergezet voor de koffie en de mannen op de fiets op verkenning. Ze zijn al snel terug omdat aan de andere kant van het plaatsje een lang strand blijkt te zijn waar heel veel plekken zijn om met de camper te staan. We rijden over de kleine boulevard en vinden een plek onder de bomen. We eten een salade op het terras zo,n 20 meter van onze nieuwe overnachtingsplek. Na de lunch is het snel dompelen in zee want in tegenstelling tot het nederlandse weer is het hier nog steeds ongeveer 34 graden. Het voordeel van een eiland is dat we ook iedere dag een lekker windje hebben dus het is prima vertoeven hier. In de namiddag probeer ik even op een onbeveiligd internet te komen. En ja gelukkig hebben we weer bingo en kan ik dit bericht naar jullie sturen. Natuurlijk lezen we ook jullie berichtjes even, leuk hoor!Vanavond gaan we het dorp in. Vast weer heerlijk eten en een beetje winkeltjes kijken :). De planning voor morgen is dat we nog een nachtje hier blijven en dan waarschijnlijk vrijdag de ferry naar Killini nemen. We willen er nog niet aan denken maar over een week moeten we toch echt weer in de haven van Patras melden voor de overtocht naar Venetie .

Menu van vandaag Zwaardvis

maandag

Vanochtend even een stop bij de bakker en daarna op weg naar Poros. Weer geen afstand vandaag zo,n 30 km voor de boeg haha. Via een mooie weg  rijden we van Sami naar Poros. De natuur is hier ook weer wonderschoon. Zo rijdt je hoog langs de berg en zo door een dal met wijnrankenen honderden cipressen. Vlak voor Poros wanen we ons in de gorges du Verdon. In het haventje van Poros houden we een koffiestop. Hier zien we ook het schip wat ons volgende week weer teug zal brengen naar het vasteland van Griekenland. Rob scoort zijn eerste kan Griekse slobberwijn in de supermarkt en is helemaal blij. We rijden langs het dorp Plaka met veel hotels en vooral Engele toeristen. Niks voor ons, wij rijden door naar het dorp Kate Katelios. Via een rood greffelpad staan we op een plateautje direct aan zee. Er staat een verkoelend windje en we hebben voor het eerst zand onder onze voeten. De meisjes dobberen die middag op de luchtbedjes en de mannen verkennen het dorp (lees: twee straten en een haventje) Die avond eten we in een visrestaurant en proberen de mannen de zwaardvis. De dames houden het bij een kipfiletje. Zoals altijd was alles weer heerlijk en gaan we vol en tevreden terug naar ons terras voor de camper voor een bakkie koffie.S,middags kom ik eindelijk weer op het internet van een terras in het dorp en schrijf ik dit bericht naar jullie. Nu moet ik de laptop even gaan opladen zodat ik later ook nog foto,s kan toevoegen.  Dus tot later!!

Dagje Antisami

Vannacht heerlijk geslapen en al vroeg allemaal in het water. Een lekker relaxdagje. De mannen genieten van een massage op het strand en hebben het er nog de hele dag over.We rekenen uit dat we in Griekenland nog geen 300 km hebben gereden en toch al zoveel gezien. Dat is nou vakantie voor ons. We wachtten aan het einde van de dag tot de dagjesmensen vertrokken zijn en rijden daarna de weg weer terug naar Sami. Even verder in Karovomylos zetten we de campers weer op de vertouwde plek naast de taverne met watermolen en genieten van het diner.

Op de fiets naar Sami en slapen in antiSami

Cursus grieks voor Loesje

De mannen liggen al weer vroeg in zee en na het ontbijt fietsen we naar het dorpje Sami. Het is een klein havenplaatjes waar je o.a de ferry kan nemen naar Patras. Ik ga bij het ticketbureau even informeren wat de prijzen zijn.We besluiten  de volgende week toch de ferry vanuit het plaatsje Poros te nemen zodat we in Killini uitkomen. Op een terras aan het haventje drinken we frapee en water en zien hier een vissersboot die net terug komt en direct zijn vangst verkoopt. In het dorp Sami en het speciale strand Antisami zijn een paar jaar geleden de opnames gemaakt van de film Captain Corelli,s mandolin. Een mooie film over de oorlog met o.a Nicolas Cage in de hoofdrol S,middags verkassen we de campers ongeveer 1 km naar een strandje verderop. Omdat in de namiddag een dame (van de camping haha) komt vertellen dat we de camping op moeten( nee mevrouw,  we gaan niet naar de camping) rijden we nog iets verder naar het beroemde strand Antisami. Hier kan je alleen via een doodlopende steile weg komen dus het is voor ons een gunstige tijd. Zo staan we nu om 20.00 uur op 1 busje na alleen op dit bijzonder gelegen strand. De maan komt op en het is doordat het afgelegen ligling  pikkedonker en doodstil. Wat zullen we weer heerlijk slapen.

Rit langs steile bergen richting Karavomylos

Vanochtend vroeg op want we willen op onze rit naar boven zo min mogelijk tegenliggers tegenkomen.Een goed idee want na een steile rit naar boven kijken we even later weer van grote hoogte naar Assos in de diepte.We vervolgen onze weg en stoppen even voor koffie bij het uitzichtpunt van Mirtos beach. Een breed strand verscholen tussen groen en het lichtblauwe water. Mooi maar wij vinden Porto Katsiki op Lefkas nog spectaculairder. We steken een stuk dal door om aan de andere kant van Kefallonia te komen. In het eerste havenplaatje Aghos Evfimia stoppen we bij het haventje voor een bezoek aan de bakker. Naast brood hebben ze hier in Griekenland ook allerlei lekkere broodjes en koek. Natuurlijk kunnen we het niet laten en kopen we ook supergrote koffiebroodjes. We nemen de kustwegr en vinden in Karavomylos een plek naast een taverne. Het water is hier wel kouder dan we gewend zijn. We moeten zowaar even door. En dat terwijl we toch altijd  zwemmen in temperatuur badwater.Uit de gids van Kefallonia lezen we dat dit komt door een bijzonder natuurverschijnsel. Zo,n 15 km verderop aan de andere kust verdwijnt zeewater inde  gaten van kalksteen. Daarna loopt het water onder het eiland naar de andere kant om zich te vermengen met koud zoet water. In het stukje waar wij nu staan komt het zoete water weer borrelend boven aan de kust. Hierdoor is de bovenlaag kouder en minder zout .

Na de lunch halen we de fietsen van de campers en fieten we naar de grot van Mellisani. Het blijkt vlakbij te zijn. We lopen op het terrein eerst een lang dalend pad af en komen zo bij dit ondergrondse meer. Doordat het dak van de grot in het verleden is ingestort schijnt de zon nu in het gat en zie je allerlei tinten blauw in het heldere water. We worden door een aardige gids met een bootje rondgevaren en krijgen uitleg over deze grot der Nympfen. S, middags relaxen we wat en eten in de taverne naast ons. Alleen voor de ambiance zou je hier gaan zitten Het ligt aan zee en een klein meertje. Het water van het meer wordt met een houten waterrad naar zee gevoerd. De grote bomen waar je onder eet zijn versierd met de koppen van zwaarvissen.   

Met de ferry naar Kefallonia

Assos

Na een korte rit vanuit Nidri melden we ons om 12.00 uur bij de haven van Vassiliki. Als we zeggen dat we gereserveerd hebben blijkt er niets van terug te vinden. (ja alles op zijn grieks dus wij zijn niet verbaasd. Er is gelukkig toch plaats op de boot dus na het betalen van de tickets wachten we op de aankomst van de boot. Als de boot aan de kade ligt mogen we achteruit het schip op. Wat ben ik toch blij met zo,n goede bestuurder. Op aanwijzing van zo,n 6 griekse scheepsmaatjes staan de twee campers al snel op zijn plek. Het is heerlijk in het windje op het bovenste dek. Na ongeveer 5 kwartier komen we aan in het havenplaatsje Fiskardo op Kefallonia. Het is smal en de auto,s die weer naar Lefkas gaan staan in een lange sliert door het dorp heen. We mogen als een van de eerst van boord en rijden richting Assos. Dre weg is goed maar heel hoog langs de bergwand en van muurtjes hebben de Grieken nog nooit gehoord. Je moet hier dus geen hoogtevrees hebben. Bij het uitzichtpunt stoppen we voor foto,s en de lunch. Het uitzicht op Assos is adembenemend. Het plaatje is gebouwd op een smalle strook die een klein schiereiland met Kefallonia verbindt. Met ingehouden adem rijden we (Ja, alleen de dames ) een uurtje later de haarspeldweg naar beneden. Op de kleine parkeerplaats vinden we na veel stuurmanskunst een plek voor de campers. We kijken ons ogen uit. Assos is een schilderachtig dorpje met veel pasteltinten en bloemen. De gezellige haven ligt in een kom omringt door helder lichtblauw water. We gaan zwemmen en eten die avond in een klein tentje aan de haven. Voor onze tafel komt een visser terug met 3 grote zwaardvissen. Moe en voldaan stappen we na een klein drankje bij de camper in ons bedje.

Varen als Onassis

Vanochtend zijn we naar Nidri gereden. Onderweg doen we even wat boodschappen en vinden daarna een mooie plek aan de haven van het gezellige dorp Nidri. Voor ons voelt het altijd weer als thuiskomen. We hebben nog maar net de stoeltjes buiten gezet als Rob lachend komt aanlopen. Hij heeft al weer een boot geregeld, dus snel wat handdoeken, snorkelspullen en geld in de tas en weg zijn we. We varen de hele dag tussen de eilanden rondom Nidri. We maken een rondje rond het eiland van Onassis ,Scorpios en drinken wat in een tentje op Meganissi. S, middags vinden we op een verlaten strand een mooie tavarne om te lunchen. Het is een supermooie plek aan het blauwe water. Zo eten we heerlijk in de  schaduw van de olijfbomen. S,avonds weer terug in de haven eten we broodje pita giros en zwaaien nog even naar onze ober op de boulevard. De dag eindigd voor de mannen pas met een bananensplit. Helaas de leuke ober (jammer Cheryl) :) was er niet. Morgen nemen we de Ferry naar het eiland Keffalonia. De aardige verhuurder van ons bootje heeft voor ons telefonisch een reservering gedaan, zodat we zeker weten dat de campers mee kunnen.We hebben er zin in want op dit eiland zijn we nog niet geweest. weltrusten