Storm op Monemvassia

Vannacht is de warme föhn veranderd in een zomerstorm. Grote golven rollen het strand op en de campers staan de schudden op hun wielen. We zijn al vroeg op de parking bij de strekdam naar Monemvassia. Best spectaculair want de golven slaan over de rand de kade op. Gelukkig rijdt er een pendelbusje naar de versterkte stad gelegen op de roestbruine steenpuist 350 m boven de zeespiegel. In zijn hoogdagen in de 15de eeuw had Monemvassia 50.000 inwoners. Men leefde van de handel en piraterij. We maken een wandeling door de nauwe straatjes en maken foto,s van o.a. de stadsmuren die wel 900 m lang zijn en soms 30 meter hoog. De mannen klimmen ook nog naar het bovenste deel van de stad. Het uitzicht op de oude stad en de woeste zee rond de rots zijn fantastisch. Nu weer terug in de bewoonde wereld halen we brood en wat lekkers bij de bakker en eten aan de haven. Vanwege de wind gaan we vanavond weer naar onze camperplek bij de taverne van gisteren. Ons volgende doel is het eilandje Elafonisos.

Op naar Monemvassia

Gisteren nog een dagje in Rizomylos gebleven. Als we (weer) in het water liggen zwaait een Griekse dame naar ons. Het blijkt ons "kwallenvrouwtje" te zijn. Ons eerste jaar met de camper in Griekenland maakte we kennis met deze vrolijke Griekse. Toen er op een dag wat kwallen in zee te zien waren haalde zij ze er met de hand uit. Het kon geen kwaad zei ze maar begreep dat wij niet zo graag tussen kwallen het water in gingen. Het tweede jaar zagen we haar op dat strand terug met een deel van haar familie. De dochter sprak goed Engels en zo konden we een gesprek voeren zonder handen en voetenwerk. Ze wilde van alles weten en wij natuurlijk ook. Ze was dus erg verheugd dat we er weer waren, ook vader kwam ons speciaal de hand schudden. Zo ook de jongens van de taverne waar we vorig jaar hadden gegeten. Die Hollanders met de campingcar waren ze niet vergeten. Als de dames zich ontspannen met een goed boek gaan Rob en Jaap nog een stukje fietsen. Natuurlijk komen ze met 5 liter plaatselijke wijn terug : ) Als ze die middag voor de camper aan de wijn zitten blijkt de eigenaar van de dorpswinkel ook op het strand te zijn. Hij ziet de mannen aan de wijn zitten en komt persoonlijk even checken of ze de wijn lekker vinden. Vanochtend de wekker een keer gezet want we willen ivm de warmte vroeg op pad. Ons nieuwe reisdoel is Monemvassia . Met geknepen billen rijden we de weg van Patras richting Athene. Zo aardig alle Grieken zijn zo gevaarlijk zijn ze op de weg. Borden lezen ze niet, doorgetrokken strepen zien ze niet dus maken ze van elke tweebaansweg een vierbaans en halen je overal met een bloedgang in. Zo rijdt je dus met je camper kilometers over de vluchtstrook en hoop je maar dat er niet iemand met pech staat. Gelukkig zijn onze chauffeurs niet gek te krijgen en rijden we via Tripoli en Sparti naar de beroemde rots. We hebben wel al even gekeken of we de camper morgen kwijt kunnen op een parkeerplaats maar gaan de oude stad op de rots morgen pas bezoeken. Een paar kilometer verderop vinden we een mooie plek om te overnachten bij een taverne aan het strand. We lunchen er en horen dat we zo lang mogen blijven staan als we willen. De zee roept dus snel te water. We zijn nu net terug van het diner ( 40 euro voor 4 personen) en ik zit het verslag nog even bij te werken. Inske is naar de camper om haar boek nog even verder te lezen. Naast het geluid van de aanrollende golven kan ik ondertussen ook genieten van het gesnurk van de heren de Ruiter die ieder aan een kant naast mij zitten. Je geeft ze een wijntje en ze pitten. Jassas....leve de vakantie!!