Terug op Hollandse bodem

Na een rustige bootreis komen we zaterdagochtend aan in Venetie. Het blijft leuk om met zo,n schip door het grand canal te varen en zo,n uitzicht te hebben op deze bijzondere stad. Om 10.00 uur rijden we de grote weg op richting Milaan. Onderweg helaas twee keer in de file. Bij de grens Italie- Zwitserland zien we dreigende wolken en een half uur later barst het indedaad los. Omdat we zo hoog rijden zitten we midden in de enorme onweersbui. Nou, het stof op de campers (van bijna 5 weken) is er snel af op deze manier. Gelukkig hebben we twee fantastische chauffeurs die ons ondanks het lechte zicht veilig op de weg houden. Na de Gothardtunnel maken we even wat te eten en rijden het laatste deel naar Frankrijk. In Saverne slapen we heerlijk op de camperplek (Saverne) waar we onze reis ook begonnen. Het regent nog steeds en het is maar 16 graden. Voor het eerst op deze vakantie moeten de dekbedden op bed. Om 24.00 uur liggen we allemaal onder ons dekbedje en vallen met het geluid van de regendruppels al snel in slaap. Zondagochtend vertrekken we om 8.30 vanaf Saverne. Alles verloopt gladjes en na een tankstop in Luxemburg rijden we naar de grens van Nederland. Bij Hazeldonk stoppen we om afscheid te nemen van De van Gogh. We hebben samen het weer fantastisch gehad. In Griekenland hebben we uitgerekend dat dit waarschijnlijk de 18de of 19de gezamelijke zomervakantie is. Tja, dan gaat alles vanzelf en altijd relaxt. We hebben genoten van onze campers die weer op de meest mooie plaatsen een plek vonden. De Grieken zijn gastvrij, oprecht en vriendelijk.Ook niet onbelangrijk, het eten is heerlijk.De natuur is prachtig en voor camperaars een paradijs wat betreft vrij camperen. Griekenland is divers en qua uitgave voor ons zeer goedkoop. Griekenland heeft ons hart gestolen dus wat ons betreft............................volgend jaar weer!! JASSAS

LOES ERNST ROB CONCHITA

Aan boord van de Olympia palace

Vrijdag

Vannacht redelijk geslapen. Het eerste deel van de nacht was het nog warm in de camper, maar door het gedein van het schip en de  ventilator op de hoogste stand vallen we toch in slaap. Vroeg in de ochtend legt het nog aan in Corfu, maar daar slapen we door heen. Als we om 8 uur in Igoumenitsa de laatste reizigers ophalen worden we wakker en kijken naar het afmeren en vertrek. Terwijl ik dit stukje zit te schrijven zie ik het laatste deel van Corfu uit beeld verdwijnen en zullen we tot morgenochtend alleen maar blauwe zee zien. Rob en Ernst zijn een rondje lopen op het schip en Loes zit in helemaal in haar (zoveelste) boek. Vandaag dus het laatste relaxdagje want morgenochtend vroeg varen we de haven van Venetië binnen. Dan starten we de campers voor de laatste etappe naar huis.  

Nachtelijk vertrek vanuit haven Patras

Donderdag

Vandaag toch echt al onze laatste dag in Griekenland. We ruimen een beetje op, liggen zo lang mogelijk in zee en eten bij een van de twee tavernes die nog open zijn. Om ongeveer 18.00 uur rijden we het strand af van Rizomylos, het personeel van de tavernes zwaaien ons uit en wij roepen natuurlijk: see you next year!!  Even tanken en de boodschappen en op naar de haven van Patras. We moeten even zoeken van sinds dit voorjaar is er een nieuwe haven in gebruik voor de schepen naar Italië. Zo,n 5 km voorbij de oude haven komen we bij het nieuwe terrein aan en checken de dames in. Daarna door de controle sluis om te kijken of we geen Albanezen mee smokkelen. Wel gaat er een doos heerlijke perziken, een kan met 5 liter slobberwijn en ouzo mee naar huis. De Olympia palace komt net de haven binnen en jaloers kijken we naar de campers die van boord rollen. Die gaan pas beginnen. De inscheping verloopt zeer vlotjes en zo zien we om precies 1 minuut voor 12 de trossen los gaan. Met pijn in ons hart zien we de lichtjes van Patras aan de horizon verdwijnen. De mannen drinken nog een wijntje op ons “balkon”. We gaan naar bed voor ons eerste nacht op zee.

We blijven in Rizomylos

Dinsdag

Ik besluit mijn tweede jeugd goed te beginnen en maak s,ochtends om 6.15 mooie foto,s van de zonsopgang en ga zwemmen. Zo wil je elke dag wel beginnen. Vooral als je daarna nog een uurtje je bedje in kan. De patiënt geneest goed, alleen twee hechtpleisters versieren nog zijn beschadigde hoofd. We blijven tot donderdag gewoon in Rizomylos omdat verder rijden door zijn dikke, blauwe ogen nog niet zo verstandig is.

Conchita 50 jaar

Maandag 12 September

Rob en Loes zijn (stiekem) al vroeg op om de camper en mijn fiets te versieren. Vandaag is ondergetekende jarig en vier ik mijn 50 ste verjaardag. Ernst heeft redelijk geslapen en heeft door de bloeduitstortingen nu ook twee fraaie blauwe ogen. De diepe wond zit gelukkig dicht. Nou, Sarah moet er aan geloven want Rob heeft zich lekker uitgeleefd. Vlaggen, posters in Grieks en Nederlands enz enz. De Grieken in Rizomylos zullen wel op hun hoofd krabbelen bij het zien van onze plek aan zee. Er zijn cadeau,s, kaarten en sms-jes van het thuisfront en we stappen op de fiets om gebak te halen bij de plaatselijke bakker. Na de koffie met chocoladegebak gaan we snel te water want het is ook vandaag weer fantastisch weer. S,avonds trakteert de jarige oude bes op een etentje. Een verjaardag om niet snel te vergeten.

Arnoutje (Ernst) en het bruggetje

Bijkomen van de schrik onder het bruggetje

Ernst in de lappenmand

Zondag

Vandaag nog een dagje Rizomylos. Na de koffie gaan de mannen fietsen en ik mag mee (haha). Het is hier een doolhof aan weggetjes maar veel ervan lopen dood of gaan over in een zand/grintpad. Rob en Ernst laten me  een mooie plek aan het strand zien waar we ook nog kunnen gaan staan. Ook hier is het weer heel erg rustig. In de enigste taverne iets verderop drinken we wat. Via een andere route fietsen we weer naar Loes toe. Dan is het even schrikken want als we via een smal pad onder een brugje door rijden stoot rijdt Ernst met zijn hoofd tegen de brug. Een flinke jaap in zijn voorhoofd , beschadigde en gekneusde neus en heel veel sterretjes.  Daar sta je dan midden in de bush. Gelukkig hebben we een flesje water om de wonden te spoelen. We scheuren Rob zijn t-shirt in repen en verbinden de duizelige patiënt. Als hij een beetje bij gekomen is rijden we voorzichtig het laatste stukje naar de campers. Hier verbinden we de wond beter en kan Ernst met een aspirine relaxen in zijn luie stoel. Gelukkig staan we hier prima en kunnen we het hier best nog wat dagen uithouden. Zo zie je maar, een ongelukje zit in een klein ……..bruggetje. L  Hopelijk slaapt onze patiënt goed vanavond .

Rizomylos

Zaterdag

Er is nog niet veel veranderd in Rizomylos. Het blauwe bootje ligt nog steeds op zijn plek op het strand, de zee is helder en het uitzicht fantastisch. We  staan weer vlak naast de douche dus uit zee kan je je meteen lekker afspoelen. De supermarkt heeft nog steeds een enorm aanbod ( niet dus ) maar wel vers brood. De eettentjes hebben voor dit seizoen de overkappingen weg gelaten en vervangen door enorme parasols. Rob en Ernst gaan een stukje fietsen in de omgeving, drinken een Mythosbier en testen de stranden in de omtrek uit. De dames vermaken zich in zee en met hun boekenvoorraad. S, avonds eten we in een van de tavernes.  

Afscheid van Kefallonia

Vrijdag

 Vanochtend zijn we om 11 uur naar het haventerrein van Poros gereden. We vullen de watervoorraad bij en Rob haalt nog snel even een nieuwe voorraad rode slobberwijn. De dames halen twee tickets voor de ferry naar het vasteland. Kosten Poros – Killini 80 Euro. Het schip ligt al klaar voor inscheping. We kletsen wat met een Italiaan die hier met een grote groep bikers een tour over het eiland heeft gemaakt. Om ongeveer 12 uur mogen de eerste auto,s aan boord. Via een systeem waar wij geen logica in kunnen ontdekken (Grieks) staan we na een half uurtje toch aan boord. De tocht duurt ongeveer anderhalf uur. Vanaf het open bovendek zien we Kefallonia aan de horizon kleiner en kleiner worden. Het eiland is ons goed bevallen. Leuke dorpjes en een steeds wisselend landschap, prachtige stranden. Aardige mensen en volop mogelijkheden om vrij te staan. Het opvallendste was wel dat je hier nog heeeeel weinig campers ziet. Om 15.00 uur rijden we de kade op van Killini op de Pelopponessos. We rijden een stukje zuidelijker en vinden een plek bij het plaatsje Kosma. Omdat hier (ja, we zijn verwend) zo,n 15 campers staan besluiten we alleen wat te eten en een duik in zee te nemen. De rit naar Patras is zo,n 80 km (snelweg) We shoppen even bij de Lidl en rijden door naar een van onze favorieten plekken Rizomylos. Om 19.00 staan we weer op onze vertrouwde plek aan zee.

BBQ

Donderdag 

Vandaag nog een dagje Poros. Het havenplaatsje bevalt ons goed. Gisteren avond aan de haven gegeten maar vandaag staat een BBQ op de planning. Omdat we zo vaak uit eten gaan is de vriezer nog vol, dus naar de slager hoeven we niet. We testen  direct het nieuwe (handmade in Veen) windscherm van Ernst. Niet geheel onnodig want als we de BBQ aansteken trekt ook de wind aan. Wat vinden mannen het toch leuk om een fikkie te stoken! Onze eigen gemaakte Griekse salade  is erg lekker en de wijn uit het vat  smaakt nog steeds goed.