Ergens op de Adriatische zee.....

10 September



Vanochtend vroeg kwamen we aan in de haven van Corfu. Er gaan maar een paar auto,s op en af en we kunnen door naar Igoumenitsa. Ook daar varen we binnen een uur al weer weg. We staan op ons gemakje op en zien uit het raam het laatste Griekse land aan de horizon verdwijnen. Na het onbijt drinken we boven in het restaurantgedeelte een lekker capuccino en probeer ik op de wifi aansluiting te komen. Helaas zonder succes. We lunchen bij de campers. S, middags nog een poging gedaan met het resultaat deze laatste verslagen. Vanavond nog een nachtje aan boord en dan komen we morgenvroeg aan in Venetie. Daarna is het kilometers vreten want we willen zondagavond thuis zijn. Iedereen bedankt voor het lezen van het verslag en de leuke reactie,s. Tot ziens allemaal!!!

Afscheid van Griekenland

9 September



Vandaag onze laatste duiken in zee. Wat zullen we dat gaan missen. Eind van de middag rijden we naar de haven van Patras. Vlakbij de haven staan de eerste groepen Albanezen die naar Italie proberen te vluchten. Bij de stoplichten zien we hoe ze proberen de deuren van de vrachtwagens te openen. Als het lukt zitten er zo een paar binnen. Gelukkig kunnen we zonder verstekelingen het haventerrein op rijden. Je moet toch wanhopig zijn als je hier misschien wel weken/ maanden rond moet hangen hopend op een beter leven aan de overkant. Om 19.00 uur staan we in de rij voor de boot en eten een salade. We zien terwijl we kijken hoe de vrachtwagens worden gecontroleerd. De Olympia palace komt om 20.00 aan. Eerst alles van boord, wagentjes met nieuwe personeel en verse voorraden rijden af en aan. Ook wij krijgen controle. We openen de deur voor de militair die in alle kasten,wc ruimte en banken schijnt met zijn zaklantaarn. Geen Albanees te vinden dus everything okay en we mogen de boot oprijden. Ook Loes en Ernst rijden vlak na ons het camperdek op. We hebben een goede plek en kunnen zelfs een zitje voor 4 personen maken. Net voor middernacht gaan de trossen los en varen we de haven uit. De wijn kan weer open en met een toost op een geweldige vakantie nemen we afscheid van de steeds kleinere lichtjes van Patras. Welterusten….

Nog even genieten....

8 September



Je wilt er niet aan denken maar morgen is het echt onze laatste dag op Griekse bodem. We genieten dus maar dubbel van alles. Jaap en Inske zijn gisteren weer veilig in Oss aangekomen. Van Hans en Thea horen we dat het fris is in Nederland en dat de pantoffels s,avonds aan gaan. Kan je je hier toch niets bij voorstellen. S,ochtend zwembroek aan, duik in zee en om 9.30 uur al 30 graden. De vakantie is nog niet voorbij en we maken al plannen voor het volgende jaar.

Terug naar Ryzomilos

7 September


Gisterenavond op de kaart gekeken waar we onze laatste dagen in Griekenland door willen brengen. We besluiten deze kust achter ons te laten en door te rijden naar Patras en onze vertrouwde stek bij Ryzomilos op te zoeken. Bij Patras rijden we over een mooie rondweg met tunnels. Die hadden we nog niet gezien in Griekenland. We zien ook de afslag naar de haven maar die moeten we gelukkig donderdagavond pas in te slaan. Iets voorbij Patras doen we nog wat boodschappen en halen vers brood. Als we het strand van Ryzomilos op rijden voelt het alsof we weer thuis zijn. Het is er nog rustiger dan een paar weken geleden toen we hier nog met 4 campers aankwamen. Als we gaan zwemmen zien we tot onze schrik een paar kwallen in zee. De Grieken trekken zich hier echter niets van aan en zwemmen er rustig tussen door. Ze gooien ze zelfs gewoon met de hand het strand op. We laten ons dus niet kennen en gaan ook zwemmen. Een paar uur later is er geen kwal meer te zien (zwemt toch prettiger). De mannen gaan die middag de richting van de plaats Egio verkennen. Ze rijden op de fiets natuurlijk over de meest onbegaanbare weggetjes en vinden nog twee hele mooie plekken waar je met de camper aan zee kan staan. Na een duik in de haven en een koud drankje op het terras rijden ze weer terug om verslag te doen aan ons, lezende vrouwen. S, avonds eten we in een van de 3 tavernes die nog maar weinig klandizie hebben. We krijgen we zo,n enorme portie eten dat niemand zijn bord leeg krijgt. Na het eten drinken de mannen nog een Mythos biertje en kijken ze met de Grieken naar de voetbalwedstrijd Kroatie -Griekenland. De dames vallen in slaap met hun boek.

Paralia Savalia

6 September



Na een rustige nacht met alleen het geruis van de golven vertrekken we na het ontbijt. Via de gele binnenweg rijden we zo,n 25 km verder. We staan nu aan het strand (Paralia) van Savalia. De Grieken hebben aan deze doodlopende weg wat caravans en tenten gezet. Jammer toch dat ze er zo,n rommel van maken. Overal troep en spullen die ze niet meer nodig hebben. We kijken er maar doorheen en zetten de deur van de camper naar zee op het plateau aan het strand. Voor ons de prachtige zee en een paar dobberende en vissende Grieken. Als we koffie drinken zien we boven zee twee straaljagers die een oefening houden, compleet met kleine ontploffingen. Van Jaap en Inske krijgen we een sms je dat ze zijn  aangekomen in Venetie en om 9.30 op weg zijn naar Milaan.

JASSAS                        

Allemaal goedgekeurd door de Griekse dokter!!

 

5 September

Vandaag weer een klein stukje noordelijker getrokken. We rijden langs het meer van Kaiafas dat bekend staat om zijn hot spring met heilzaam water. We besluiten er even te gaan kijken. Op het parkeerterreintje voor het kuuroord vinden we plek voor de twee campers en zien al aardig wat grijze Grieken naar de ingang lopen. Bij de balie vragen we of wij ook gebruik mogen maken van de faciliteiten. Ja, hoor dat kan…… Even terug om badkleding aan te doen en een handdoek te halen. We melden ons weer bij de balie waar een heer en dame in dokterskleding ons vertellen dat er eerst voor 3,33 pp een formulier moet worden ingevuld. De volgende gegevens worden op een kaart ingevuld. Leeftijd, voor en achternaam, beroep, nationaliteit en niet te vergeten de voornaam van de vader?! Het baliepersoneel neemt hun taak serieus en zo kunnen we na 20 minuten afrekenen. We vragen of het zwavelbad ook direct kunnen afrekenen(5,55). We komen niet meer bij als de mevrouw ons uitlegt dat we eerst plaats moeten nemen in de wachtruimte tot de dokter ons komt halen voor de controle. Het lijkt wel bananensplit!! Lachend nemen we plaats en wachten op de dokter. Nog 1 Griekse dame en we zijn aan de beurt. De dokter roept ons binnen. Ik vraag : met zijn vieren tegelijk of een voor een. Ze kijkt op de formulieren en zegt: eerst Loes van Klaas en Ernst van Rinus. Rob en ik wachten met buikpijn van het lachen in de wachtruimte, vooral als we een verpleegster langs komt met rubberhandschoenen aan. Nou, dat wordt een uitgebreid onderzoek voor Ernst….!Na 10 minuten komt het stel naar buiten met de mededeling dat ze goed gekeurd zijn. Nu is het onze beurt, Rob van Jan en Conchita van Carel nemen plaats bij het bureau waar drie man in witte kleding ons veel vragen stelt en alles noteerd. Gebruiken we medicijnen, waarvoor, bent u recent geopereerd, heeft u lichamelijke klachten enz enz. Ook wordt de bloeddruk door een verpleegster opgenomen. Alles is in orde en we mogen weer naar de balie om het zwavelbad afrekenen. We maken nog een grapje door te vragen of je echt tien jaar jonger uit het bad komt. De Grieken moeten wel lachen om die Hollanders in hun kuuroord. Onder toezicht van een verpleegster gaan we te water en dobberen een half uurtje rond tussen de rest van de “patiënten”. Het water is warm, helder en heeft een groene kleur. De verpleegster roept steeds hard hoe lang men nog mag dobberen en maant iedereen tot stilte. De Grieken ( en wij dus ook ) hebben water in de oren en kletsen lekker door. Na een half uur moeten we er allemaal weer uit en ruiken we naar rotte eieren. We moeten de inschrijfkaart van de dokter houden en hoeven tot November niet meer gekeurd. Als we later weer in de camper verder rijden hebben we een babyhuidje en voelen we ons natuurlijk tien jaar jonger. Wat hebben we gelachen! Het is ondertussen flink warm geworden dus we zoeken het strand op. Tussen Pyrgos en Katakolo vinden we een plek aan het lange strand. We kunnen net bij een kantina in Kavouri staan. De kust is hier volgebouwd met vakantiewoningen in alle soorten en maten. Op het strand is het uitgestorven. We lunchen en gaan zwemmen. Ernst gaat vissen in een mui en haalt de een na de andere vis boven. De Grieken komen bij hem kijken en zijn erg nieuwsgierig naar wat hij aan zijn haak doet. Ze kijken en ruiken…..het is toch gewoon oud (grieks) brood. Eind van de dag heeft Ernst de vis schoongemaakt en gebakken. We zien de zon in de zee zakken en genieten van ons feestmaal. We love Greece!!! 

Kakovatos

4 September

Gisterenavond gegeten in een taverne van een Nederlandse moeder en dochter. Sinds anderhalf jaar draaien ze de taverne op de kleine boulevard van Gialova. We maken ook kennis met Ivonne en John de Jongh die al tien jaar in Methoni wonen en daar een galerie hebben. Ze treden samen ook op in de omgeving. Hij op de keyboard en Ivonne de zang. Ze willen alles van ons weten( en wij van hen). We moeten volgend jaar zeker bij hen langs komen. Vandaag hebben we met smart afscheid genomen van Gialova en rijden we met vers brood noordwaarts. We nemen de gele weg langs de kust en rijden langs duizenden olijfbomen. In Agh. Kyriaki een klein gehucht, stoppen we voor koffie aan het haventje. We zien weer heel wat (meest oudere) grieken die in het haventje aan het zwemmen (lees: dobberen ) zijn. Na de koffie proberen we weer een beetje in te burgeren en gaan ook wij te water. Ik heb al snel een onderhoudend gesprek met een engels sprekende Griek van 72. Hij komt uit Athene maar is in dit dorp geboren en heeft er een tweede huis. We hebben het over zijn nekhernia, kinderen en kleinkinderen, het sociale gebeuren van het gezamenlijk dobberen, onze ervaringen met het camperen in Griekenland enz enz. Als we het water uitgaan om verder te reizen worden we enthousiast nagezwaaid. Voorbij Kiperissia stoppen we bij de lidle om wat boodschappen te doen. Niet veel verder zoeken we bij Kakovatos een plek aan het strand. We staan op een soort duin met net beneden de camper het strand. Strand is hier genoeg want dit strand loopt bijna tot Patras zo,n 150 km verderop. Voor het eerst in Griekenland in de avond wat bewolking en zelfs een paar druppels, maar de temperatuur is nog steeds uitstekend.  

en toen waren er nog maar 2..........campertjes

Afscheid van jaap en Inske

Vanochtend hebben we na de koffie afscheid genomen van Jaap en Inske. Zij gaan vandaag richting het oude Olympia en rijden vandaar door naar de boot in Patras die zaterdagavond vertrekt naar Venetie. Wat zijn de dagen omgevlogen. Wij hebben gelukkig nog tot volgende week donderdag. Maar ook dan zal onze boot Griekenland weer verlaten. Nog niet aan denken dus pakken we de fietsen en gaan we de omgeving verkennen. Terug lunchen we in de schaduw en daarna zetten we onze stoelen op het strand voor ons. Een relaxt middagje..................! Morgen gaat onze route weer noordwaarts en laten we de "vingers"van de pelopponesos achter ons. 

Nog een dagje in Gialova

Gialova

We zijn vandaag nog een dagje in Gialova gebleven. Het waait nog steeds flink en we zitten in deze baai meer beschut. We kijken een beetje rond in de winkeltjes, lezen, zwemmen en werken deze blog bij.

Van Methoni naar de lagune

1 September

Levensgenieter !!

Voidokoillia lagune

wijnvoorraad weer aangevuld

Vandaag weer een klein stukje verder gereden. We rijden naar Methoni en zetten de campers neer aan het strand. Daarna lopen we naar het Venetiaanse fort. We vragen netjes aan de mevrouw bij de kassa wat een kaartje kost. Everything free! Bij ons zouden ze hier minstens 8.00 voor vragen maar zover zijn de Grieken nog lang niet. We bekijken het oude fort en schieten fraaie plaatjes. Het fort is aan 3 zijde door zee omsloten en omdat het vandaag stevig is gaan waaien slaan de hoge golven er tegen aan. We eindigen ons cultureel uitstapje met een kop koffie bij de campers. Via Pylos rijden we naar Gialova. Een klein gehucht aan de baai van Navarino, waar in 1827 een grote zeeslag plaatsvond. De turkse vloot van de sultan lag in de baai met 89 schepen. De geallieerde vloot versloeg hen met slechts 27 schepen. Deze zeeslag was bepalend voor de onafhankelijkheidsstrijd van Griekenland. In de baai zijn diverse monumenten voor de geallieerden.Wij lopen even over het gezellige boulevardje en halen vers brood, wijn en olijfolie uit de streek. Aan de baai ligt ook een lagune, we rijden er via een steeds smaller weggetje naar toe. Tegenliggers stoppen hier allemaal even vriendelijk, gaan achteruit en zwaaien dan ook nog als je langs komt. Kunnen we in Nederland nog wat van leren. We zetten de campers op een parkeerterreintje naast de lagune. Vanwege de harde wind kunnen er geen ramen open, want alles wordt gezandstraald. We eten wat en gaan naar de Voidokoilla lagune. Prachtig water, omsloten door rotsen en superfijn zandstrand. Ondanks de harde wind kunnen we toch lekker zwemmen en op het strand zitten. Later terug bij de campers blijkt het echter zand en stof happen en we besluiten terug te rijden naar Gialova. Zo staan we nu iets voorbij de boulevard aan zee. We hebben net weer heerlijk gegeten en nemen nog een kop koffie bij de camper. Uitzicht op de lichtjes van Pylos aan de overkant en de sterrenhemel boven ons. Super!!

Lambes bay

Gisterenavond nog vreselijk gelachen. De mannen gingen nog even een hengeltje uit gooien en tot grote hilariteit had Rob ineens beet. De hengel stond flink gebogen dus ook de vrouwen kwamen even kijken naar de vangst. Wat komt er boven..........een inktvis! Helaas vloog hij van de haak bij het binnen halen en hadden we dus geen kalemares in de pan.

Lambes bay

Kilometers vreten was het vanochtend niet. Via een gele weg rijden we via Koroni naar Finikounda. Er is in dit vissersplaatsje geen mogelijkheid om aan zee te staan ( ja, we zijn verwend) dus halen we hier alleen vers brood en boukatza voor bij de koffie. Iets verderop vinden we een mooi lang strand aan de Lambes bay. Zo staan we al rond koffietijd op onze volgende overnachtingsplek.

Agios Andreas

30 Augustus

We werden vanochtend wakker van de golfslag naast onze camper. Dat gaan we straks thuis wel erg missen. Gisteravond hebben we weer heerlijk gegeten. Het smalle straatje langs het haventje van Agh. Nikolaos wordt om 20.00 uur afgezet en de extra tafels komen dan naar buiten. We zoeken een plekje op het sfeervolle terras en bestellen weer allerlei griekse specialiteiten. Dat wordt thuis weer recepten zoeken, want we willen de griekse sfeer natuurlijk weer zo lang mogelijk vast houden. Weer terug bij de camper genieten we van de koffie en de prachtige sterrenhemel. Vanochtend via de kronkelende bergweg langs de kust naar Kalamata gereden. Voor Griekse begrippen een grote stad waar we brood en gebak halen. We vervolgen onze weg door de olijfgaarden en komen langs diverse kraampjes met fruit en groente. Naast tomaten, okra, thijm en sinaasappels zien we ook de vruchten van de enorme cactussen die je onderweg ziet. Hoe zouden ze die klaarmaken? We zoeken een plek langs de kust van Kalamata naar Koroni (onze laatste vinger van de Pelopponesos). Even zoeken want we zien wel veel strand maar kunnen er niet bij komen met de campers. Ineens ziet Rob een klein straatje naar een haventje waar we makkelijk met drie campers kunnen staan. Dus broodje eten, zwemmen enz enz. Van Hans en Thea krijgen we bericht dat ze aangekomen zijn in Venetie. De temperatuur is daar duidelijk lager en ze rijden met heimwee terug naar Oss.  

Maanlandschap van de Mani

Agh. Nikolaos

29 Augustus

Tondeusestand drie!!

Vanochtend ons strandje bij het schip verlaten en naar Gythio gereden. Hier nemen we de weg naar Areopoli aan de westkust van de Mani buiten, een ruige, rotsachtige en afgelegen streek. Rond de 15de eeuw had een aantal byzantijnse families zich gevestigd in de Mani. Alleen zij hadden het recht om stenen torens te bouwen die elk dorp domineerden. Bloedvetes konden maanden, zelfs jaren duren met wapenstilstanden om voor de oogst te zorgen. We nemen de slingerende weg richting Kalamata. We zijn duidelijk in de belangrijkste streek van de olijfolie gekomen. Langs de weg kleine stalletjes met deze naar zeggen de beste olie van Griekenland. De straatjes zijn helaas te nauw om even te stoppen. Misschien zien we morgen nog wat. We verlaten de weg bij Agh. Nikolaos. Hier staan we nu bij het fotogenieke haventje. Het plaatsje en bewoners was jaren geleden de inspiratiebron van de schrijver van Zorba de Griek. Jaap haalt Grieks bier, Mythos en de omgeving wordt verkend. We gaan voor de verandering weer zwemmen en ik werk de blog bij. Dankzij de nieuwe antenne kan ik makkelijker inloggen. We lezen de berichtjes van het thuisfront.......echt leuk, als je hier aan de blauwe zee zit. 

Na het schrijven van dit laatste bericht zijn de mannen al aan een grieks plaatselijk wijntje gegaan. De sterke verhalen gaan in het rond en Ernst besluit een demonstratie van zijn tondeuse te geven. Nadat hij zichzelf een scheerbeurt heeft gegeven zegt hij tegen Jaap dat dit hem ook een stuk jonger zou maken. Ik weet niet of het door de griekse wijn komt maar ook Jaap ondergaat een kappersbeurt bij Ernst. Ik moet zeggen het staat hem goed. Nu nog even egaal bruin en onze Jaap is 10 jaar jonger.

De bergen in……

28 Augustus

Vandaag een flinke rit gemaakt door de bergen. Vanuit Paralio Astros de kustweg genomen naar Leonidio. Hier moesten we van de kust een stuk doorsteken door het binnenland. Er werd weer heel wat stuurmanskunst gevraagd van onze chauffeurs. Na een uurtje stijgen met flinke haarspeldbochten leek het of we in de grand canyon reden. Onderweg zagen we nog een klooster dat heel hoog tegen de rots was gebouwd. We stegen nog verder door de woeste indrukwekkende omgeving (1300m). Ineens reden we Kastos, een bergdorp binnen. Gaan we wel goed? Heb ik een bord gemist? Smalle straatjes en bochten met overhangende balkonnetjes. En ja hoor, zo rijden we pardoes het kleine dorpsplein op..! Even vragen of we richting Skala gaan. Gelukkig de weg gaat gewoon over het pleintje verder en vervolgen we onze weg via duizenden sinaasappelbomen. Omdat de bergrit intensief was en de temperatuur tropisch is besluiten we Monemvassia over te slaan en snel een plek aan het water op te zoeken. We vinden een plek bij een taverne aan het strand even voor de plaats Gythio.Weer een bijzondere plek, want hier ligt al jaren een gestrand schip op het strand. We eten een lekkere salade, keftedes(gehaktballetjes ) en gebakken mini visjes in de taverne. We zien de voorbereidingen van een huwelijk dat vanavond hier zal worden gevierd. Het is warm dus na de lunch snel naar het water voor een duik. S, avond s is het feest naast ons in volle gang. Dus even kijken hoe mooi alles is aangekleed voor de gelegenheid. Het is heel mooi uitgelicht, veel tule en kaarslicht en als opening van het feest wordt er een heel mooi vuurwerk afgestoken op het strand naast onze campers. Zo brengt iedere dag weer nieuwe verrassingen. We krijgen die avond nog een berichtje van Hans en Thea dat ze op de boot zijn ingescheept, grondig gecontroleerd op eventuele illegale albaneze reizigers.