Vandaag onze laatste duiken in zee. Wat zullen we dat gaan missen. Eind van de middag rijden we naar de haven van Patras. Vlakbij de haven staan de eerste groepen Albanezen die naar Italie proberen te vluchten. Bij de stoplichten zien we hoe ze proberen de deuren van de vrachtwagens te openen. Als het lukt zitten er zo een paar binnen. Gelukkig kunnen we zonder verstekelingen het haventerrein op rijden. Je moet toch wanhopig zijn als je hier misschien wel weken/ maanden rond moet hangen hopend op een beter leven aan de overkant. Om 19.00 uur staan we in de rij voor de boot en eten een salade. We zien terwijl we kijken hoe de vrachtwagens worden gecontroleerd. De Olympia palace komt om 20.00 aan. Eerst alles van boord, wagentjes met nieuwe personeel en verse voorraden rijden af en aan. Ook wij krijgen controle. We openen de deur voor de militair die in alle kasten,wc ruimte en banken schijnt met zijn zaklantaarn. Geen Albanees te vinden dus everything okay en we mogen de boot oprijden. Ook Loes en Ernst rijden vlak na ons het camperdek op. We hebben een goede plek en kunnen zelfs een zitje voor 4 personen maken. Net voor middernacht gaan de trossen los en varen we de haven uit. De wijn kan weer open en met een toost op een geweldige vakantie nemen we afscheid van de steeds kleinere lichtjes van Patras. Welterusten….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten